Gorinchem

Afgelopen zaterdag was ik voor het eerst op een congres van de SP. Door het winterweer waren er nogal wat laatkomers, maar iedereen kwam gelukkig wel aan.
Als opwarmertje was er een filmpje voor de gemeenteraadsverkiezingen .Daarna waren er wat praktische dingen. Het partijbestuur moest vandaag gekozen worden.

Met een filmpje kreeg iedereen de kans om zich voor te stellen. Een paar kandidaten staan al vast: Agnes Kant, fractievoorzitter SP in de Tweede Kamer, Tiny Kox, fractievoorzitter SP in de Eerste Kamer, Dennis de Jong, fractievoorzitter SP in het Europees Parlement. De anderen worden vandaag gekozen: voorzitter: Jan Marijnissen , algemeen secretaris: Hans van Heijningen, Rosita van Gijlswijk, Hans van Leeuwen, Renske Leijten, Vincent Mulder,Ronald van Raak, Manja Smits, Sjoerd Uitslag, Paul Ulenbelt en Riet de Wit.

Als eerste was er een debat over de kandidaten. De meningen verschilden hier en daar wat. De een vond het goed dat er gekozen is voor stabiliteit. Een ander zou juist liever minder tweede kamer leden bij het bestuur betrekken, nu belast je deze mensen meer. Zet ze maar in waar ze nodig zijn, op straat. Of men was juist lovend over de mix van nieuw en ervaren. Ideologisch, organisatorisch en financieel zijn we op orde.
Hans van Heijningen sprak zijn vertrouwen uit in deze ploeg mensen. Er is een mix van jong en oud. De Kamerleden staan tussen de mensen en hun expertise is altijd in te zetten voor de afdelingen. De stemming volgde in de middagpauze.

Herman Beekers kreeg de gouden tomaat uitgereikt door Jan Marijnissen voor zijn werk van de afgelopen jaren, vroeger onder andere in de drukkerij en later als stuwende kracht achter de digitale tak.

Er waren ruim twintig sprekers over het congresstuk. Ook hier komen er allerlei geluiden uit de afdelingen. Er wordt gesproken over Geert Wilders en het gebrek aan vertrouwen dat in Nederland heerst. In onze partij heeft men wel vertrouwen en wij zouden moeten meehelpen om dit probleem op te lossen. Ook was de vraag waarom we niet meer tegengas geven aan hem, we zijn tot nu toe erg voorzichtig, afwachtend. De SP is voor solidariteit, Wilders voor tweedeling, maar toch zijn de verschillen niet altijd even duidelijk voor de mensen. En dat terwijl we vaak krachtig stelling nemen tegen allerlei andere dingen.

Er werd verschillende keren gesproken over het feit dat we niet alleen kritisch moeten blijven kijken naar de wereld om ons heen, maar ook naar onszelf. Zijn er teveel acties tegelijkertijd en zouden die beter gedoseerd moeten worden? Ronden we een actie wel goed af en vooral zijn we niet te bescheiden om ook de successen te claimen over gedane acties?
Het belang van actie voeren en het werken in de wijken wordt door allerlei afdelingen benadrukt. Alleen dan hoor je wat er speelt en waarop je in kunt spelen. Het is een goede manier om informatie te verkrijgen. En een goede manier om mensen aan je te binden. Het is heel belangrijk om nieuwe leden te krijgen, maar nog veel belangrijker om ze te behouden. Een van de sprekers maakte de opmerking: “Wij hebben geen tekort aan Zo-krant bezorgers, maar aan straten.” Gelukkig zijn er ook mensen met luxeproblemen.

Agnes Kant stelde dat wij op dit moment niet zo “hot” zijn, maar de mensen hebben wel vertrouwen in ons, we zijn geen modepartij. Wij zijn een partij van alle tijden, ook voor de toekomst. We hebben al jaren een goede maatschappelijke analyse. Er is alle reden tot minder bescheidenheid, we moeten nu ook laten zien dat we de beste oplossingen hebben.
En we willen inderdaad regeren, maar niet ten koste van alles. Het is belangrijk om nu ook weer een sociale alliantie aan te gaan, ten eerste omdat de omstandigheden van nu nopen tot een alternatief, ten tweede het sociale debacle van dit kabinet en ten derde de uitspraken van Wouter Bos waarin hij afstand lijkt te nemen van de gevoerde lijn.

De PVV schreeuwt, maar geeft geen oplossingen. De allesreiniger van de PVV is de immigratiestop. “Pechtold gaat naar bed en staat op met Wilders.” Er is maar een echt antwoord: wij nemen de mensen en hun problemen wel echt serieus en pakken dit aan. Wij buurten, wij spreken met de mensen en knokken samen voor een beter Nederland.
Hans van Heijningen benadrukte dat wij voortdurend lessen trekken uit onze acties. Ook Jan zei dat hij voor zelfreflectie is, maar roept ook op tot zelfvertrouwen. Dit heeft de partij meer dan, dat ze uitstraalt.
Wij hadden een geweldig muzikaal intermezzo van Bob Fosko en Frits Lambrechts, die op de muziek van Doe Maar een lied zongen over 65 blijft 65. Een paar sprekers gingen nog voor een tweede termijn en na de beantwoording werd de uitslag van de stemming over het partijbestuur bekend gemaakt. Elke kandidaat is gekozen.

Na een groot applaus hield Agnes Kant een toespraak. Ze sprak strijdvaardig, maar ook ontspannen en had tijd om even van een applaus te genieten en te lachen. We hebben de aankomende tijd drie kansen om de mensen ervan te overtuigen om op ons te stemmen en nu als eerste bij de gemeenteraadsverkiezingen. Ze ziet grote problemen voor de huidige regering waardoor de verkiezingen voor de tweede kamer wel eens eerder kunnen zijn dan we denken. Een van die problemen is dat bij de bezuinigingen er geen taboes zijn. Of misschien toch eentje, we mogen het geld niet daar halen waar het zit. Waarom laat de minister-president mensen die er part nog deel aan hebben betalen? Er komen bezuinigingen op de zorg, zelfs op de verpleeghuiszorg, terwijl het daar al zo erg is.
Wij zijn een beschaafd land, we moeten de ouderen de rust gunnen die ze verdien hebben: 65 blijft 65. Eurlings zoekt draagvlak bij de ANWB leden voor de kilometerheffing. Maar waarom kijkt het kabinet dan niet naar het draagvlak voor de verhoging van de AOW leeftijd. Is de mening van een ANWB-lid belangrijker dan van een vakbondslid?
Dit kabinet zorgt ervoor dat de private rijkdom en de publieke armoede groeien. Het kabinet zoekt niet naar oplossingen. We moeten kijken naar de toekomst. Zorg en onderwijs als tekenen van beschaving. We pakken de zorg, het OV en de politie terug zoals we gedaan hebben met de thuiszorg.

Mensen hebben recht op rust in hun buurt, dit gaat niet door mensen tegen elkaar op te zetten. De PVV is de partij van de haat en de verwijdering, de SP is de partij van de verandering. Zonder ons komt er geen verandering. Want als wij het niet doen, wie zal het dan doen? Wij, ik en jij zijn er helemaal klaar voor.
Als afsluiting zong Bob Fosko het nieuwe verkiezingslied: Jij, ik, wij, SP, terwijl alle lijsttrekkers het podium opkwamen. Dit werd nog wat onwennig meegezongen, maar bij ons SP-lied zong iedereen uit volle borst mee.