Gorinchem

De eerste week van mei is traditioneel een week met veel vrije dagen. Zeker voor mij want in de zorg hebben we 5 mei als vaste vrije dag, met de vrijdag er bij heb je dan al snel bijna een week vakantie.

U begrijpt het al, veel politiek was het niet deze week!

Woensdag was dan het Koninginnedag, veel heb ik er niet van meegemaakt een rondje door de binnenstad heb ik gelopen maar het was ook niet echt bruisend in Gorinchem en het weer werkte ook al niet mee.

Het fenomeen 'Koninginnedag' doet mij aan vroeger denken: Ik kom van huis uit, uit een 'rood' nest en dat gaf een geheel andere Koninginnedag dan tegenwoordig. Mijn vader vertelde mij en mijn broers en zus regelmatig dat Koninginnedag voor de oorlog een dag was van socialisten pesten. En hij kon daar verhalen over vertellen: spijkers op de weg bij de fietstochten die georganiseerd werden door de AJC was daar maar 1 voorbeeld van. Wij gingen dus al gezin op Koninginnedag de natuur in, naar het strand als het weer mooi genoeg was en anders naar Hoek van Holland, parkeren aan de nieuwe waterweg en naar de langsvarende zeeschepen kijken, mijn favoriete uitje! Ik heb als kind nooit meegedaan met de activiteiten waar ik dan later mijn vriendinnen over hoorde, spelletjes en optochten, daar deden wij niet aan mee. En met de aubade die van school uit georganiseerd werd mocht ik niet mee doen, mijn vader zag me aankomen met het Wilhelmus

Nee dan 1 mei! Dat was natuurlijk helemaal onze dag, we gingen soms naar vieringen in het NIVON huis in Rotterdam maar mijn vader speelde in ieder geval strijdliederen op zijn orgel en wij zongen mee. Daar begrepen mijn vriendinnetjes natuurlijk weer helemaal niets van.

Op 4 mei zaten we allemaal voor de TV en keken naar de herdenking op de Waalsdorpervlakte . Ik krijg nog kippenvel als ik er aan denk. De herdenking die we tegenwoordig zien bij de Dam in Amsterdam is dan toch wel heel anders. Ik vind de herdenking zoals wij die in Gorinchem houden een mooie traditie ook al moet ik er de kerk voor in.

Vorig jaar hebben wij als afdeling en fractie voor het eerst ook een krans gelegd en dit jaar zullen we dat weer doen, helaas zult u mij daar dit jaar niet bij zien ik ben in Belgie voor een paar welverdiende vrije dagen. Maar de honneurs zullen waargenomen worden namens de fractie door Natali Martens. In gedachte zal ik er zeker bij zijn en ook in Belgie zal ik de twee minuten stilte in acht nemen zoals ik ook hoop dat u dat zult doen. De tweede wereldoorlog mag dat al meer dan zestig jaar geleden afgelopen zijn, de wereld is na die tijd niet zonder oorlog geweest en oorlog is er niet zonder slachtoffers, ik zal aan alle mensen denken die door geweld om het leven gekomen zijn.
Dan kunnen we op 5 mei vieren dat we vrij zijn in Nederland, mogen denken wat we willen en mogen vinden wat we willen!

met hartelijke groet,
Eva Dansen