Machtsspelletjes in Gorcumse raad
Machtsspelletjes in Gorcumse raad
Vrijdag heeft AD Rivierenland een artikel gepubliceerd over de verziekte sfeer in de gemeenteraad van Gorinchem. Anonieme raadsleden hebben zich uitgesproken over een jarenlange angstcultuur. Onze raadsleden Eva Dansen en Dieuwertje Stevens zijn niet benaderd door het AD, dus daarom willen we graag laten weten hoe de SP hiernaar kijkt.
“Volgens mij staan er geen onwaarheden in het verhaal,” zegt fractievoorzitter Eva Dansen in een reactie tegen de burgemeester.
Het is ook niet bepaald de eerste keer dat de SP zich uitspreekt tegen de cultuur in de raad.
Zo heeft Dieuwertje Stevens tijdens de perspectiefnota van 2020 al eens gezegd dat de coalitie (SB, DG, CDA, PvdA) keer op keer weigert om te luisteren naar de grote minderheid en dat de gemeenteraad zich moest schamen voor alle jonge mensen die hierdoor ver uit de buurt van de politiek zullen blijven. Er zouden verbeteringen komen, maar de SP heeft ze niet gezien.
Wat we wel zien, is de nog steeds constante 12-13 verhoudingen tijdens het stemmen. Sterker nog, de coalitiepartijen hebben sindsdien meerdere malen moties ingediend die door alle coalitiepartijen werden ingediend: een direct aangenomen motie dus, al voordat deze besproken is met de complete raad. Het zijn deze soort streken die ervoor zorgen dat de oppositie geen zicht krijgt op de rol van de coalitie. De zweem van mogelijke belangenverstrengeling die genoemd is in het artikel, is voor de SP ook nog wel eens voelbaar. Of het nu gaat om eerder ingelichte raadsleden, de zogenoemde jeu-de-boulesbanen of het onverwachte amendement van de coalitie met een subsidievraag van €60.000 voor het IFFG tijdens de begroting in 2019. Voor de SP is integriteit één van de belangrijkste principes, dus of het nou waar is of niet, een coalitie of college mag nooit de schijn tegen hebben.
Wat de SP ook heeft gezien, is een verharding in het debat. Zo is Eva Dansen meer dan eens persoonlijk aangevallen tijdens raadsvergaderingen. Een algemene tik op de vingers voor alle raadsleden volgde dan na aandringen van andere raadsleden, maar geen duidelijke grenzen of terechtwijzing van de voorzitter.
Ook zien we te vaak dat wethouders hun zaken niet op orde hebben, buiten hun boekje gaan, problemen hebben met inwoners (en daar ongeschikt, ongepast of zelfs niet op reageren) of zich gewoonweg misdragen. Woedebuien op het internet of tegen de raad zijn niet eens verrassend meer. Wethouders wil is wet en wanneer je het er niet mee eens bent, heb je het fout. En al die moties van afkeuring of treurnis van een volledig bezorgde en onthutste oppositie, daar wordt niets mee gedaan. Het college heeft gladde schouders gekregen.
Maar volgens de SP heeft college het net zo goed een grote rol in de tweedeling van de raad. Vele adviezen of moties van de oppositie worden nog steeds beschouwd als overbodig terwijl daadwerkelijk overbodige moties van de coalitie vaak positief worden aangeraden. Ook wanneer een wethouder zich dan in vreemde bochten moet wringen. En alles dat de wethouder zegt, wordt blind gevolgd door de coalitiepartijen. Ook wanneer ze het er stiekem misschien niet mee eens zouden zijn. Daarmee staat het kritisch denken en zelfs de lokale democratie onder druk.
De raadsleden die wel met het AD hebben gesproken, hebben dit anoniem gedaan. Een kwalijke zaak volgens de SP.
Ariën van Houwelingen, voormalig fractievoorzitter en nummer twee op de lijst zegt hierover
“Dat raadsleden zich anoniem uitspreken, omdat ze liever op het pluche willen blijven, houdt de verziekte cultuur in stand. Voor de SP is het duidelijk dat we ons altijd uitspreken, ook als dat consequenties heeft.”
Raadslid Dieuwertje Stevens is het met Ariën van Houwelingen eens, maar uit ook haar zorgen:
“Dat raadsleden zich alleen anoniem durven te uiten, laat duidelijk zien hoe diep geworteld de problematiek daadwerkelijk is. Dit moet dus op alle vlakken serieus genomen worden. De burgemeester heeft een reactie van raadsleden gevraagd voor het AD, om de conclusie te trekken dat veel raadsleden zich niet herkennen in een angstcultuur. Dit kan relativeren, maar net zo goed verergeren. Het is namelijk wel degelijk gezegd door raadsleden. De burgemeester neemt hiermee een risico dat de anonieme raadsleden zich onveilig of gestigmatiseerd kunnen voelen en daarmee verbeter je dus helemaal niets.”
Via de pdf in de bijlage kun je het volledige artikel van AD Rivierenland lezen. Geschreven door Michiel Straub.
Reactie toevoegen