Gorinchem

Onze nieuwe voorzitter Karl Lutterkort heeft in de afgelopen maand juni 2 x het SP congres toegesproken.
Het lijkt ons aardig om beide toespraken geheel weer te geven.
Hieronder de toespraak van 2 juni 2012.

Beste mensen,

Er is veel tam-tam omtrent onze partij. Men zegt dat wij misschien wel de grootste worden, dat wij streven naar regeringsdeelname. De NRC Handelsblad van gisteren weet zelfs te melden tot wat voor concessies wij wel niet bereid zouden zijn, als wij zouden mogen meeregeren. Overigens is het misschien toch wat eigenaardig zoiets uit de krant te vernemen en niet op dit congres.
In mijn afdeling, de afdeling Gorinchem, bestaat wel enige onrust over de manier waarop onze partij met volle zeilen inzet op regeringsdeelname. Wij vinden het namelijk wat zorgwekkend dat er in het congresstuk Eén voor Allen bij herhaling en met nadruk gesteld wordt dat wij onze schroom om mee te reageren moeten laten moeten laten varen, maar dat er te veel vrijblijvendheid en onduidelijkheid bestaat over de vraag onder welke condities wij dan wel bereid zijn mee te regeren en tot wat voor concessies andere partijen bereid zouden moeten zijn. Daarover wordt stomweg niets gezegd. Bij sommige leden leeft de angst dat wij onze principes reeds ver voor de verkiezingen makkelijk en wat nonchalant in de uitverkoop gooien. ‘Laten wij zorgen dat wij éérst de verkiezingen winnen en laten wij pas daarna onderhandelen’ is een sentiment dat ik herhaaldelijk heb beluisterd.
Wij vinden ook dat de partij de politieke toestand in heden en verleden scherp moet analyseren en dat de partij in staat moet zijn tot enige zelfreflectie. Dat deel van het congresstuk dat gebaseerd is op ons beginselprogramma Heel de Mens heeft nog niets aan kwaliteit ingeboet en is van voortreffelijke kwaliteit. Het staat als een huis en we kunnen er trots op zijn. Anders is het wanneer het stuk te spreken komt over wat aangeduid wordt als ‘de praktijk’. Op de regioconferentie hebben wij reeds aangegeven dat de analyse van de politieke omstandigheden waaronder het kabinet Rutte aan de macht is gekomen, schromelijk tekort schiet en zelfs aantoonbare onjuistheden bevat. Daar is toen wat laatdunkend en neerbuigend op gereageerd. Diezelfde houding meen ik tot mijn spijt te moeten bespeuren in de manier waarop de door onze afdeling ingediende motie – het gaat om motie 28 – zelfs zonder enig commentaar wordt neergesabeld met het advies ‘afwijzen’. Los van het feit dat er wel erg veel amendementen en moties van andere afdelingen hetzelfde lot treft, geeft het grote gemak waarmee een motie die niets anders doet dan oproepen tot een gedegen analyse van de verkiezingsuitslag van 2010 wordt afgewezen, naar onze mening toch te denken.
Vrienden, natuurlijk moeten wij vooruit en moeten wij de verantwoordelijkheid die de groeiende populariteit met zich meebrengt aanvaarden. Maar we moeten ook in staat zijn lessen te trekken uit het verleden; wij moeten historisch bewustzijn aan de dag leggen. Daarom verdient onze motie het niet te worden afgewezen.