Gorinchem

Het zal u vast niet ontgaan zijn dat bij de sociaal democraten van de PvdA het een en ander gebeurt is de laatste paar weken. De gedroomde partijleider Job Cohen heeft zich in de arena van de tweede kamer helaas niet staande weten te houden. Zeker omdat Dhr. Cohen openlijk de samenwerking met onder andere de SP zocht.

Het is ook goed te vermelden dat Cohen in het debat een heer was. Iets wat in de debatten soms steeds minder voorkomt in Den Haag. De tweedekamer der staten generaal heeft af en toe meer weg van een voetbal stadion dan van een parlement. Nu hebben we zelfs live op televisie kunnen meemaken hoe de PvdA een interne strijd openbaar uitvecht. Erg democratisch dat zeker. Er viel ook echt wat te kiezen. Een inhoudelijk sympathieke maar niet erg mediagenieke Jacobi, de sociaal liberale van Dam. De in mijn ogen goed debatterende Albayrak. De ervaren en sociale Plasterk (ome Roon) En degene die het uiteindelijk geworden is. De nieuwe energie van Samson.
Waar ik benieuwd naar ben is welke afslag de sociaal democraten nu gaan kiezen.
Onder Cohen begon de PvdA weer enigszins links te worden. Al werd er intern gesproken dat ze bijna SP Light waren. Ze zullen ergens nu ook wel inzien dat er maar één SP is, en dat je daarmee virtueel de grootste partij van Nederland kan worden.
Maar waar gaat de partij nu landelijk heen? Zal de (oud) actievoerder Samson zijn jas weer aantrekken om samen met de andere linkse partijen het land in te gaan? Cohen deed dat wel. En merkte dat er met de SP te praten is en samen te werken valt.
Of blijft hij in Den Haag om de strijd tussen Samson en Ge(e)rt te voeren voor het oog van de camera?
En krijgt hij de afdelingen van zijn partij zover om een linksere koerst te varen en met onze partij samen te werken?
Allemaal vragen waar we binnenkort antwoord op zullen krijgen.
Ik wens hem alvast succes en wijsheid toe.
Gerhard Goené