Gorinchem

Vanavond ben ik naar de expertmeeting in de Haarhorst geweest. De bedoeling was om te kijken hoe het zit met het meedoen van “nieuwe Nederlanders” in de maatschappij.
Er waren in ieder geval genoeg experts: doelgroepenbeleid, participatie, de dure woorden vliegen om je oren. Nieuwe Nederlanders is het nieuwe woord voor allochtonen, niet in Nederland geboren Nederlanders …. Ik twijfel aan het nut van het hernoemen van mensen. Wordt het er duidelijker door? Gaan we ineens anders over ze denken? Maar goed, we zullen het er nu mee doen.

Na een inleiding en een woordje van wethouder Oostrum hadden we een verhaaltje van Peter Dankmeijer van Movisie over “De rol van organisaties van Nieuwe Nederlanders in de WMO”. Waar het er onder andere over ging dat het zo belangrijk is om met elkaar in contact te komen en dat dit niet altijd over de geijkte paden hoeft te gaan. Vanuit de interesses van mensen kun je juist kennis met elkaar maken en ervoor zorgen dat nieuwe Nederlanders participeren, bijvoorbeeld door het eten of koken van een maaltijd samen.

Lisa Veldkamp van Arkelstad hield een praatje over hoe zij werken en als laatste was er een bijdrage van CMO Stimulans door Jimmy Sewnath over hun bijdrage op het gebied van bevordering bewonersparticipatie en de blik op de toekomst. Zij werken onder meer met WMO ambassadeurs die in hun omgeving zorgen voor meer bekendheid over de WMO.

Na het eten kwam, voor mij, het leuke gedeelte aan de beurt. De informatie meenemende van alle sprekers, gingen we discussiëren over stellingen. Er waren drie groepen met alle drie andere onderwerpen. Onze groep heeft gediscussieerd over de verantwoordelijkheid van ouders voor hun kinderen en of die ophoudt bij de voordeur en de stelling dat mensen door het doen van vrijwilligerswerk meer betrokken moeten raken bij hun wijk of stad. En dan merk je dat er door mensen gediscussieerd wordt in plaats van experts. In gewone taal. Er ontstond een leuke discussie over verantwoordelijkheid van ouders, gemeenschappen. Hoe krijg je mensen meer betrokken, zodat ze hun kinderen bijvoorbeeld naar de peuterspeelzaal sturen en dat dit een onderdeel van de cultuur wordt. Ga je daar als gemeente heel hard achteraan, of laat je mensen uit de eigen gemeenschap daar een rol in spelen. Waar ligt de verantwoordelijkheid en wat wil je bereiken? Het leuke is dat je met mensen van allerlei achtergronden spreekt en daardoor de discussie juist heel open kunt voeren.
Als laatste komt er een terugkoppeling. En dan is iedereen vol goede bedoelingen en intenties. Volgens de wethouder doen we het al goed en kunnen we er altijd nog bijleren om het nog beter te doen. En dat klopt, we kunnen altijd bijleren om het nog beter te doen. Alleen ben ik zo bang dat dit soort bijeenkomsten, hoe goed bedoeld ook, vooral leuke bijeenkomsten zijn met goede bedoelingen. Heel concreet worden er geen doelen gesteld. En over een jaar kunnen we altijd zeggen dat het “iets beter”gaat.

Nanine van Dalen