Gorinchem

Er zou een evenement komen in Gorinchem met de titel: “Gorinchem diversiteitstad”. Dat is er wel gekomen maar met een andere titel: ”Ik beleef Gorinchem” georganiseerd door het COG (Cultureel Overleg Gorinchem). Uitgangspunt was wel diversiteit. Nu is er in de zomer een onderzoek gehouden in Zuid-Holland over de culturele diversiteit. Dit onderzoek is gehouden door CMO Stimulans uit Rotterdam. Dit onderzoek vond plaats in Rotterdam-Delfshaven, Dordrecht en Gorinchem.

Het was in de zomer en dat is niet zo'n gelukkige tijd. Veel mensen waren niet bereikbaar. Men heeft wel een goed gesprek gehad met mensen van de Turkse moskee. Eerder was er al een gesprek geweest met mensen van de gemeente. De onderzoekers hebben daar niet echt prettige herinneringen aan. Ik heb dat al eerder bij andere organisaties gehoord dat de gemeente geen behoefte heeft om gesprekken te voeren over diversiteit omdat er geen doelgroepenbeleid nodig is. Althans dat vindt het college. Gelukkig heeft de gemeenteraad bij meerderheid besloten om in elk geval een discussie hierover te gaan houden.
Vandaag 18 november was in Rotterdam de presentatie van het onderzoek. Wat ik snel heb gelezen, nog niet echt uitvoerig dus, staan er heel goede conclusies in. Er waren maar ongeveer 50 mensen naar Las Palmas in Rotterdam gekomen en helemaal niemand verder uit Gorinchem. Daar begrijp ik helemaal niets van. Hebben de mensen van bijvoorbeeld het COG die toch bezig zijn met Diversiteitstad daar dan geen interesse voor? Ze hadden veel kunnen leren. Ik heb daarom enkele boekjes voor de verschillende organisaties meegenomen zodat ze in elk geval het onderzoek kunnen lezen.
Drie aanbevelingen wil ik de lezer niet onthouden:

1 Om inzicht te krijgen op cultuurparticipatie van allochtone groepen, is eigenlijk niet zo
moeilijk, na eenmaal toegang te hebben gevonden. Het is niet eens zozeer een kwestie van
een geoefend oog, als wel van een oog dat het wil zien. Eén en ander hangt ook samen met
de waarde die men aan de activiteiten in het informele circuit hecht. Gezien de grote
aandacht die het cultuurbeleid heden ten dage heeft voor cultuurparticipatie (zowel actief
als receptief) ligt in het informele circuit een grote schat verborgen.
2 Een pro-actieve opstelling is dan gewenst. Dat begint met een toegankelijke informatie-voorziening op
bijvoorbeeld gemeentelijke websites. Voor een individu die op zoek is naar ondersteuning, praktisch of
financieel, biedt de gemiddelde gemeentelijke website niet genoeg informatie of men moet zeer
vindingrijk en volhoudend zijn. Daarnaast zal de toegankelijkheid van de informatie verbeterd kunnen
worden. Lang niet iedereen begrijpt de taal van ‘subsidieland’. Participatie moet wel mogelijk worden
gemaakt.
3 Indien kunst- en cultuurbeleid de cultuurparticipatie van allochtonen serieus neemt, is het duidelijk dat
er beter – en wellicht ook meer – aansluiting moet worden gezocht bij sociaal-maatschappelijk werk. De
bewustwording van de vervlochtenheid in de praktijk met de doelstellingen aan beide zijden, wordt door
ons als uitkomst van dit onderzoek als zeer belangrijk ervaren. Een goede afstemming tussen deze
aandachtsgebieden vanuit de betrokken instanties, moet dan uitmonden in een lange termijn visie waar
met een interdisciplinaire aanpak, invulling aan kan worden gegeven. Ons inziens biedt een dergelijk
samenspel de juiste basis voor brede cultuurparticipatie van jong en oud, allochtoon en autochtoon,
door alle maatschappelijke niveaus van de samenleving heen.

Waarschijnlijk zal er nog een vervolgonderzoek komen als daarvoor geld beschikbaar wordt gesteld door bijvoorbeeld de provincie.
Ik heb er ook nog een verslag over geschreven. hier te vinden.

Als alles meezit krijg ik van de Rotterdamse Carrie, iedereen wel bekend, haar column toegezonden die ze heeft uitgesproken deze middag, zodat ik die dan ook kan doorsturen. Zij heeft het mij in elk geval beloofd.
De column heeft ze mij toegezonden hier te lezen.

Gerard Broekman