Gorinchem

Donderdagavond was weer een bijeenkomst in het Gorcums Museum over het project ‘De Vierde Verdieping´. In de lift van het Gorcums Museum is een extra knop aangebracht met het cijfer 4 er op. Als je die indrukt ga je niet naar de vierde verdieping, want die is er niet, maar er wordt een tekst uitgesproken over deze virtuele verdieping. Het gaat over het denken over de identiteit van Gorinchem en wellicht om te komen tot een icoon voor Gorinchem.

Er waren ruim 30 mensen op afgekomen. Dit keer werd de avond geopend door journalist Rudie van Meurs. Hij hield een enigszins filosofisch verhaal waarin hij verschillende beroemdheden uit Gorinchem de revue liet passeren.
Ook had hij het over de polders rond Gorinchem, de rivier en het licht wat over de rivier scheen. Vooral het oktoberlicht vond hij heel bijzonder. Dat zou een icoon voor Gorinchem kunnen zijn. Hij las ook enkele passages voor over licht.
Vervolgens was het Jack Oostrum zijn ideeën over een icoon liet horen waarbij hij aangaf dat er altijd geld te vinden is voor goede ideeën. Hij vond dat welllicht het Symposion het icoon van Gorinchem kon zijn. Eens in de 10 jaar zou er een groot Symposion moeten komen waar iedereen over zou praten.
Ook Pim van Mourik kon zijn zegje doen. Pim begon met zijn idee dat Gorinchem de stad van de gemiste kansen was. Daar kon je natuurlijk niets mee als icoon. Uiteraard werd hier meteen op gereageerd met de opmerking dat de grootste recent gemiste kans het gebied van de Affuitloods is. Daar had een fantastisch mooi kunst en cultuur gebied kunnen ontstaan. Het heeft nu een detailhandelsbestemming gekregen.
Daarna kon de ‘zaal’ reageren Roy Grünewald vond dat er iets moest komen waar heel Nederland over zou kunnen praten. Bijvoorbeeld een vuurtoren in de vorm van een fallus. Als laatste liet Bernhard Siera een idee zien van een grote koekepan met daarin een grote vis. Het geheel stond op een treeft. Het moest een heel groot beeld worden op de Punt zodat het van verschillende kanten en van heel ver gezien kon worden. Een heel aardig idee, wat de moeite van het uitwerken waard is. Binnenkort zal hier een impressie van dit ontwerp te zien zijn.
De avond werd afgesloten met een gedicht van onze stadsdichter Ro van Doesburg.
Hierna kon iedereen onder het genot van een drankje met elkaar van gedachten wisselen. Erg leuk dit soort avonden. Lekker met elkaar brainstormen over de identiteit van de stad en hoe iedereen er naar keek. Sommige mensen vinden het wel erg zweverig en ook wel wat elitair, omdat er alleen mensen komen die er altijd zijn. De z.g. kunstkenners (wat dat ook mogen zijn).

Gerard Broekman (mogelijk ook een kunstkenner)