h

Weekbrief 28 van 9 t/m 15 juli 2007

15 juli 2007

Weekbrief 28 van 9 t/m 15 juli 2007

Het is duidelijk vakantietijd. Er gebeurt op politiek gebied erg weinig.
Maandagavond had ik en gesprek bij een vrouw van Turkse afkomst. Zij wilde zich inzetten voor de jeugd vanuit politieke overwegingen. Een vrouw dus die verantwoordelijkheid voelde om mee te helpen de samenleving beter te maken. Wij zijn er trots op en erg vereerd dat zo’n vrouw de SP als sociale partij vraagt om met haar mee te denken. Ik vind dat een fantastische ervaring en het was een erg prettig gesprek met lekkere Turkse thee. Ik had de voorzitter van onze SP-afdeling meegenomen zodat we lekker hebben zitten brainstormen wat zij zou kunnen betekenen, ook vanuit de SP gezien. We gaan er zeker met haar op terug komen.

De volksuniversiteit binnen het Da Vinci College heeft mij gevraagd of ik de PR wil gaan verzorgen van deze belangrijke instelling. Ik vind het goed dat de Volksuniversiteit er is om mensen de gelegenheid te geven om regelmatig eens iets bij te leren. Een leven lang leren is dan ook het credo. A.s. dinsdag zal het nieuwe cursusboekje worden gepresenteerd waarna iedereen zich kan gaan inschrijven voor het nieuwe cursusjaar. Vele taalcursussen en er is een bijzondere cursus Perzisch koken welke wordt gegeven door Abbas Zadeh. De eigenaar van het gelijknamige Perzisch restaurant. Dat beloofd iets heel bijzonders te worden. Het is jammer dat door de kosten, die uiteraard in de cursus moeten worden doorberekend, veel mensen nooit mee kunnen doen aan zo’n cursus. We moeten eens onderzoeken of daar geen mogelijkheden voor zijn.

Zaterdag was er weer een opening van de nieuwe zomertentoonstelling van glas in het fort Vuren. Om half drie werd de tentoonstelling geopend met een heel aardige speech van de kritische journalist Frans Jursen. Hij wist, met soms heel humoristische anekdotes, de glaskunst te laten leven ook in historisch verband.
Één van de kunstenaars is een vriendin van mij. Tijdens de inrichting van haar gedeelte is een van haar glazen beelden kapot gevallen. Zij vroeg mij mee te gaan naar het glascentrum in Leerdam. Zij wilde daar vragen hoeveel het zou kosten als ze daar het beeld zouden blazen. Het was voor de eerste keer dat ik daar in het glascentrum was. Omdat ik erg bezig ben met handen arbeid was ook dat centrum een openbaring. Als u daar nog nooit bent geweest dan is het erg goed daar eens te gaan kijken. Met 2 personen worden daar glasvormen geblazen en daarbij wordt uitleg gegeven wat er gebeurt. Ik vond het heel mooi om te zien welk een fantastisch ambacht het glasblazen is. Jammer dat ook dit ambacht, door Nederlandse jongeren, vrijwel niet meer wordt gekozen. Dat geld voor vele ambachten. Het echte handwerk geeft zo’n grote bevrediging voor de ambachtsman/-vrouw! Ik vraag me af wat er zou moeten gebeuren om onze jongeren weer warm te laten lopen voor handen arbeid. Het grote techniek evenement in de evenementenhal begin juni was een goede poging, maar er zal meer moeten gebeuren. In elk geval zouden de opvoeders het handwerk meer status moeten geven in de gesprekken hierover en de waardering hiervoor.
Ik denk dat in de toekomst, als het zo doorgaat, het echte ambacht niet meer te betalen is en je veel kunt verdienen als vakman/-vrouw.

Met een beetje mooi weer maken we er weer een echte vakantieweek van.

Gerard Broekman, raadslid SP-afdeling Gorinchem

U bent hier